VERSLAG van de reis van Bram Krol naar de Dem. Rep. Kongo, juli/augustus 2012
Goed en aangenaam
De reis verliep zonder enig probleem; geen ziekte, ongelukken of bedreigingen of iets van dien aard. Om moeilijkheden te voorkomen verbleef ik de korte tijd die we in Kinshasa doorbrachten op een geheim adres. (De vorige keer werd ik hardhandig door de politie gearresteerd en vastgehouden op grond van een verzonnen aanklacht van iemand die de spullen van onze beweging heeft gestolen met valse eigendomsbewijzen). De samenwerking met iedereen liep heel goed; zeker met Luswa, de directeur van Stg. Africe, en de predikanten Richard Mayoko en Antoine Tseki. Het laatste deel van de reis had ik voornamelijk contact met ds. François Mufokoto en leidinggevenden van de Verenigde Prot. Kerk in de provincie West-Kasaï (14 miljoen inwoners), naast ds. Luswa. Het feit dat ik geen uurtje vrij heb gehad (vooral in de Kasaï werd mijn bezoek uitgebuit), deerde me niet. Dat gaf alleen aan hoe enthousiast de mensen waren.
Vruchten
Het evangelisatiewerk in de plaatsen Masi-Manimba, Belemiese en Bagata (prov. Bandundu) verliep prima. 1800 mensen gaven te kennen Christus te willen volgen. Overal waren de predikanten van de organiserende kerken met stomheid geslagen dat zoiets mogelijk was in hun plaats. De evangelisatiebijeenkomsten trokken tussen de 1000 en de 4000 belangstellenden per keer. (1000 alleen de eerste keer in Masi-Manimba, omdat we pas na het vallen van het donker aankwamen door autopech).
In Kananga hebben we eindelijk eens een flink aantal boeken kunnen verkopen (tegen een afbraakrijs, maar op die manier gaat het werk ook tijdens onze afwezigheid door.)
Ik heb in 4 kerkdiensten gesproken met zo’n 1000 bezoekers in totaal; de grootste waren in Masi-Maniba, een charismatische gemeente met meer dan 300 bezoekers, en in Kananga, een Presbyteriaanse gemeente met 350 bezoekers.
Plannen
Ds. Antoine en ds. Richard hebben al afspraken gemaakt over de nazorg. Ze keren in okt./nov. – D.V. – naar deze plaatsen terug. We willen proberen zoveel mogelijk mensen mee te laten doen met nazorg-bijbelgroepen. De brochure die we daar vorig jaar voor maakten roept een groot enthousiasme op. De mensen weten heel weinig van de Bijbel – zelfs de predikanten. Bovendien slagen velen er niet in een goede struktuur aan hun gemeente te geven…
Samen met ds. François ben ik bezig met het schrijven van een boekje over pastorale zorg/huisbezoeken. In heel Kongo lijkt zoiets onvindbaar, en er is een grote behoefte aan.
Ds. Richard heeft bijna de herziene versie van een franstalige brochure Visie af. Ook heb ik al de Kikongo vertaling van de brochure over hetzelfde onderwerp in bezit, ook van ds. Richard.
Binnenkort hoopt ds. Luswa samen met ds. Jean Kibungula uit Idiofa een reis naar de pygmeeën te ondernemen, om het werk daar wat beter op te zetten en nieuwe impulsen te geven.
Conferenties
In elke plaats hielden we cursussen over Gemeentegroei of Visievorming voor predikanten en kerkelijk kader. Daar hebben in totaal 338 mensen aan deelgenomen, onder wie 171 predikanten; evangelisten en andere volletijdskrachten niet meegerekend. Vooral in Kananga waren er veel predikanten (130 van de 160 deelnemers), onder wie de protestantse bisschop, een 5-tal synodevoorzitters en een 15-tal mensen die ik als classisvoorzitter zou willen omschrijven. Met de bisschop van de Verenigde Prot. Kerk (dien over ruim 4 miljoen mensen gaat) en de vicaris-generaal van de Grieks-Orthodoxe Kerk (die in de West-Kasaï 200.000 leden heeft) had ik een uitstekend contact. De academische secretaries van de kleine universiteit van Kananga is bezig een brochure over Gemeentegroei in het Chiluba te vertalen, de taal van de beide Kasaï-provincies. Voor de 10 studenten van het tweede jaar van de prot. faculteit heb ik 3 uur les gegeven over een aangepast onderwerp.
Hulpverlening
Zoals altijd liepen we ook dit keer tegen enkele noodgevallen aan, waar we niet omheen konden. Eerst een jonge vrouw in Masi-Manimba, door haar man verlaten, die een kindje kreeg m.b.v. een keizersnede. Ze was te arm om een cent te betalen. Af en toe kreeg ze wat eten van medepatienten. Lakens en matras waren van haar bed afgehaald, als strafmaatregel… Ze zag er ondervoed en triest uit. Het vrouwencomité had ons dringend gevraagd haar te helpen. We betaalden de 100 dollar voor de ingreep, en gaven geld voor haar reis terug naar haar dorpje en voor het kopen van voedsel. Het werd door het hele ziekenhuis als een groot wonder beleefd. De baby kreeg de naam Bram Krol (of ik daar nu blij mee moet zijn…?).
In Belmiese (betekenis: Verscheiden bronnen) had een vrouw een grote struma op haar keel. De operatie kwam op 110 dollar. Ook betaald. (Toen we op de terugweg weer langs die plaats kwamen, was opeens iedereen ziek en had geld nodig…)
In Bagata hadden we vorig jaar een door haar man verlaten oudere vrouw geholpen. Ze tobde toen al 9 maanden met een gebroken been, dat ze met traditionele middelen poogde te laten genezen. Hadden we haar toen geen geld gegeven om naar een ziekenhuisje van de Duitse zending te gaan, dan was ze nu haar been kwijt geweest. Maar nu moeten de ijzeren platen weer verwijderd worden. Met de verblijfskosten voor 2 personen erbij komt dat op 400 dollar.
Rechtszaak
De zaak tegen de dief van onze eigendommen is vrijwel ten einde. Als alles goed gaat wordt 28 augustus het vonnis gesproken. De rechter is geheel op onze hand. Hij is een vriend van twee van onze medewerkers. Op het laatste moment heeft de boosdoener nog gepoogd een nieuwe eis neer te leggen: de betaling van 5 jaar achterstallig ‘salaris’. (Anders was alles al achter de rug geweest). Maar hij heeft geen schijn van kans. Het huis e.a. zal weer aan ons toevallen. Het huis verkopen we. Als alles goed gaat, blijft er meer geld over dan wij aan de aankoop van het huis en alle kosten van de rechtszaak besteed hebben. Dat geld wordt weer gebruikt voor ons werk: nazorg, publicaties, pygmeeën en bijbelverspreiding. Dan is zes jaar ellende achter de rug…, en dan kan ik weer veilig naar Kongo reizen.
Slotopmerkingen
Het werk loopt als een trein, velen komen tot geloof, we beïnvloeden hele denominaties met een gezonde, bijbelse leer, de medewerkers zijn zeer toegewijd en eensgezind. De reis was 2500 euro duurder dan voorzien (m.n. door sociale hulp en opnieuw geld voor de rechtsgang), maar ik bid dat God in onze noden zal voorzien. Als ik alles overzie wat er deze zomer op de reizen naar Nepal, Ivoorkust en Kongo gebeurde, ben ik diep onder de indruk van wat we in die landen mee mogen maken. Met weinig geld worden bergen verzet. Duizenden komen tot geloof, ook deze zomer weer. Prijs God!
Bram Krol, 19-08-2012