VERSLAG REIS BRAM KROL NAAR NEPAL , FEBR./MAART 2013

 

Dit was een bijzonder gezegende en afwisselende reis, zonder problemen. Ons werk groeit en bloeit.

 

Kiratistammen

Er lijkt een grote doorbraak plaats te vinden van het Evangelie in de gebieden van de Kirati (1.000.000 mensen), die onder leiding van hun goeroe Atmananda een soort ‘hindoeïstisch monotheïsme’ aanhangen. Voor het eerst gaf de goeroe aan anderen (mij) de gelegenheid tot een kritische uitwisseling van gedachten over het geloof. Hierbij waren tal van leden van zijn hoofdbestuur aanwezig (ong. 24), diverse priesters en hogepriesters (12 á 14) van de beweging en meer dan 250 andere belangstellenden. Hoewel de goeroe nogal sterk allerlei Oosterse leringen verkondigde (de bron van waarheid is in onszelf te vinden; verlossing is het resultaat van meditatie en goede werken), leken zijn volgelingen, en juist ook zijn bestuurders en priesters, massaal voor het Christelijke geloof te kiezen. Dat bleek nog sterker toen we een dag na de bespreking een evangelisatieaktie hielden, met toestemming van de goeroe. (Hierin hadden we de hulp van musici en dansers uit Kathmandu, Damak en Oodlabari, 10 in totaal, buiten Dhruba, Norbu, Santosh, mijn dochter Janida met haar zoontje en ik). De voorkeur voor het volgen van Jezus als de Verlosser kwam uit de toehoorders zelf naar boven. Omdat de goeroe mij ooit tot goeroe naast zich heeft uitgeroepen, vonden velen dat de ‘nieuwe’ goeroe veel beter te begrijpen was en met een betere boodschap kwam. Hoe gaat dat aflopen? Ik wil het niet op een confrontatie laten uitlopen. Bij vertrek zei vrijwel iedereen ‘Jay Massih’, de groet van de Christenen in Nepal , en ze weigerden de gangbare Limboogroet te gebruiken: ‘Sewaro’. Het is al op veel plaatsen doorgedrongen dat de goeroe aan één van zijn 10 hogepriesters heeft gezegd, dat na zijn ‘grote reis’ de Kirati Christen moeten worden. Kerkleiders in Nepal beschouwen ons bezoek aan het hoofdkwartier van de Kiratibeweging in Larumba nu al als een historische gebeurtenis.

 

Open deuren voor het Evangelie

A. Makawanpur. In dit gebied op 3 uur rijden met de jeep ten westen van Kathmandu hebben we 2 jaar geleden een kleine gemeenschap gesticht in Gogane. Deze telt nu een 30 gelovigen (incl. kinderen), en zoekt naar een eigen kerkruimte. Velen uit het dorp hebben al aangegeven dat ze dan ook naar de samenkomsten willen komen. Nieuw is ons werk in Budodara, op 4 uur lopen van het verste punt waar je met de jeep kunt komen. Een predikant uit de omgeving van de plaats Palung heeft onze uitdaging aanvaard, en bezoekt 2x per maand dat dorp, waar nu sinds 4 maanden een nieuwe geloofsgemeenschap is ontstaan van 35 á 40 mensen. Dit is een Tamanggebied, waar de voertaal het Tamang is en niet het Nepalees.

B.  Sitapur in Arghakanchhi, 12 uur met de bus ten westen van de hoofdstad. Door de bekering van iemand uit het dorp die in Korea als gastarbeider terecht kwam, ontstond er openheid voor het geloof in zijn familie. Dhruba speelde daar op in. In het dorpje (375 inw.) zijn nu 3 gelovigen (buiten de eerste bekeerling, die inmiddels werk op het Artabische schiereiland heeft gevonden). Meer dan 20 gezinnen staan wijd open voor het Evangelie, maar hebben verdere instructie nodig. Een nieuwe uitdaging voor ons.

 

Oodlabari

In deze plaats nabij Damak werkt onze parttime evangelist Ruben Pariyar. Hij heeft het afgelopen halfjaar 4 bekeringen meegemaakt. Net in de laatste week van mijn verblijf in Nepal kwamen er weer 3 mensen tot geloofsovergave, in het dichtbij Oodlabari gelegen plaatsje Durgapuri. De huiskamer waar men samenkomt is te klein, en we willen Ruben helpen op het platte dak van zijn familiehuis (waar 3 gezinnen wonen) een hall te maken, met vrije opgang, een soort ‘Onze Lieve Heer op Zolder’. Ik heb kunnen constateren dat Ruben veel bijzondere contacten heeft, o.a. met een zakenman en een politiek leider uit die streek, die zeer belangstellend zijn. Ruben werkt veel samen met ev. Santosh Nepali uit Damak, die mede onze contactpersoon met de goeroe is.

 

Projecten

A. Honingproject. De eerste training trok ongeveer 20 participanten uit Sitapur, Ramechhap (Pakerbas) en Chisopani). De ontwikkelingen zijn het verst in Sitapur, waar de 14 deelnemende boeren nu al rekenen met een inkomensstijging over dit jaar van 15%, die het volgende jaar wel eens boven de 20% uit zou kunnen komen. Daarmee kunnen ze een beetje hun huidige armoede overwinnen. De mensen zijn daar erg blij mee.

B. Paddestoelenproject in het district Rasuwa, vlak onder de grens met Tibet . 25 deelneemsters zijn bezig hun eerste oogst binnen te halen. Het ziet er veelbelovend uit.

C. Schooltje voor Chisopani. Daar is geen geld voor binnen gekomen. Het gaat om een relatief groot bedrag: opgelopen tot 15.500 euro. We hebben daar wel een open deur. Voorlopig start het schooltje met een klein aantal kinderen in een tweekamerhuisje. We zullen zien hoe de zaken zich daar ontwikkelen. Er is een actief schoolbestuur.

 

Zending in en vanuit Nepal

We zien dat de groeiende kerk van Nepal haar vleugels uitslaat in India en China . Dat proces willen we graag stimuleren.

A. Rangeli/Bihar. Ds. Suresh Marandi heeft nu 6 gemeenschapjes gesticht in Nepal en 5 in het aangrenzende deel van India , in de deelstaat Bihar . Ze zijn klein. De grootste komt samen in zijn huis, en telt  85 gelovigen. De gemiddelde grootte ligt op 30 - 35 mensen. Suresh is bankemployee, en kan slechts in zijn vrije tijd pastoraal en evangelisatiewerk doen. Voor een handjevol van zijn leiders gaven we een basiscursus in het verstaan van de Bijbel (8 deelnemers, van wie 2 uit India ). Suresh vindt gehoor onder mensen van de laagste kasten en stammen die als ‘outcasts’ worden beschouwd, zoals zijn eigen stam, die van de Santali’s.

B. Uttar Pradesh. Er openen zich nieuwe mogelijkheden die wij kunnen ondersteunen in Uttar Pradesh, ook een Indiase deelstaat, ten westen van Bihar gelegen. Onze vrijwillige medewerker, ds. Saroj Chettri heeft in Kathmandu twee kleine gemeenten; de eerste is Nepaleestalig, de tweede Hinditalig, voor in Nepal wonende Indiërs. Vanuit de laatste gemeenschap (35 mensen) is er een gemeente gesticht met 60 mensen in de buurt van Varanasi ( Benares ) in Uttar Pradesh. Vijf andere dorpen snakken ernaar ook een gemeentetje te beginnen, maar daarvoor zal Saroj nog wel eens een heel aantal keren moeten op en neer reizen, want ze kennen het Evangelie niet of nauwelijks. Varanasi is één van de bekende heilige steden van het Hindoeïsme. De Indiase regering probeert zendingsactiviteiten te dwarsbomen. Maar kijk eens wat er gebeurt...

C.  Tibetaanse stammen in Nepal en Tibet . In het bergdorpje Thulo Syaprubesi in het Rasuwadistrict ondersteunen we ds. Gyalsang Lama, die nieuwe geestelijke liederen heeft gemaakt in een Tibetaans dialect dat ook in het Zuiden van Tibet wordt gesproken. Deze wil hij - samen met volksliederen - op een dvd zetten, die ook buiten Nepal kan worden gebruikt voor evangelisatie. Eerst moet hij zijn mensen toerusten, en daarom hielpen we hem met een eerste dvd met liederen en een liedbundeltje. De volgende stap wacht nu. Gyalsang is ervan overtuigd dat het gebruik van typisch Tibetaanse muziek en een betere vertaling van bijbelse begrippen in het Tibetaans de verkondiging in Tibet en Tibetaansachtige streken in Nepal en Bhutan zeer ten goede zal komen.

 

Cursussen Gemeentegroei in Nijgadh (50 deelnemers onder wie 11 predikanten) en aan het Evangelical Presbyterian Theological Seminary in Kathmandu (36 studenten en 2 docenten als toehoorders). Verder is de brochure ‘Visie’ vertaald en bewerkt uitgebracht in het Nepalees (1000 stuks). Voor mijn komende bezoek (zomer dit jaar) denkt het bestuur van onze Nepalese organisatie (en m.n. onze secretaris-generaal Dhruba Adhikari en ds. Norbu Tamang) vooral aan grotere conferenties in Butwal en andere steden in het westen van het land.

 

Een geniale agrarische vernieuwer

Hij voelt er wel voor in Larumba een agrarisch projekt te beginnen, dr. Tara Mani Khatiwada. Hij heeft een coöperatie met 16.000 boeren. Voor hen heeft hij nieuwe landbouwmethoden ontwikkeld, nieuwe variëteiten van groenten en fruit gekweekt of ingevoerd, is met grote kiwi-plantages begonnen, heeft nieuwe bemestingsmethoden bedacht en heeft een soort allesbrander met briquetten van plantaardig afval en modder ontwikkeld, die ook echt alles verbrandt, zodat er alleen potas overblijft, waar je je handen mee kunt wassen en de velden kunt bemesten. Hij ziet zijn genialiteit als een gave van de Geest, en wil dit alles gebruiken voor Gods glorie en om deuren te openen voor het Evangelie. O ja, en dan had ik ook nog een interview met een kleine landelijke krant (‘Aujar’).

 

Enzovoorts

Verder heb ik nog gedineerd met een parlementslid en een mogelijks a.s. parlementslid, het schooltje in Balamvita bezocht (bij Damak), wat goed loopt. In dat dorp kwamen de week na ons bezoek weer 2 mensen tot geloof. Het lijkt wel of dergelijke bezoeken de werkers erg stimuleren. We overwegen een nieuw evangelisatieprojekt in Peltimari, bij Damak, een ‘afgescheiden’ Kiratidiorp, dat meer naar het Christendom neigt dan andere Kiratigebieden. Santosh zal onderzoek doen naar de openheid. De besprekingen met het bestuur van de Himalayan Evangelical Fellowship (in Dharan) verliepen heel goed.

 

Al met al gebeurt er in onze kleine beweging reusachtig veel. Voor het eerst zie ik in Nepal de behoefte bij honderden mensen tegelijk om Christen te worden. Ik bid dat we de volgende stappen zullen kunnen financieren, want onze kas begint nogal leeg te raken. Maar de Heer, die deuren opent, heeft nog kapitalen klaarliggen, volgens Haggai 2:9. Moge Hij ons ook op dat punt genadig zijn. Ook had ik nog een uitgebreide vergadering met het Nepalese stichtingsbestuur. En onze werkers zullen eens bekijken of er geen Christelijke instelling is, die medisch personeel voor het ziekenhuisje van Larumba kan leveren. Dat loopt nog niet goed, namelijk.

 

Dat was dan een verslag boordevol zegeningen. Ik had er een opgewekte en indrukwekkende reis aan...

 

Gorinchem, 18 maart 2013

Bram Krol