VERSLAG VAN DE REIS VAN BRAM KROL NAAR NEPAL

                             FEBR./MAART 2019

 

Wetten tegen christenen bepalen voor een deel de sfeer in Nepal sinds augustus 2018. Dat veroorzaakt spanning in de maatschappij. Maar tegelijkertijd is er een beweging gaande onder de bevolking naar het christelijke geloof. De genoemde wetten worden in de meeste streken, vooral in de steden, niet bepaald gehandhaafd. Deze reis hebben we er weinig van gemerkt, hoewel sommige christenen er veel last van hebben.

 

Een uitstekende reis, opgedeeld in twee delen. Het eerste deel was met een groep van 4 volwassen belangstellenden (en één baby), die twee doelen hadden: Het werk van Bram Krol meemaken en projecten bezoeken die bekostigd werden door kerken in Nederland, en verder Nepal wat leren kennen en toeristische objecten bezoeken. Die reis is uitstekend verlopen, in goede sfeer, en ze beantwoordde aan de gestelde doelen. Surya Sasankar heeft het eerste deel van hun tocht ingevuld, de heer G.S.  Paudel, eigenaar van hotel Sukeyasu en van een reisbureau, heeft het toeristische gedeelte geregeld voor een zeer betaalbaar bedrag.

 

Projecten werden bezocht in Balamvitta, Dhimdime en Lakhanpur (1), en verder in Taksar (2; Bhojpur) waar een kerkgebouw werd geopend. De kinderclubs en bijles-klassen in de eerstgenoemde plaatsen lopen uitstekend. In Lakhanpur doen er 65 kinderen aan mee. Voor de groep in Dhimdime werd een bedragje toegezegd voor een soort schoolreis, samen met veel ouders. Deze ‘picknick’ betekent een hoogtepunt voor de kinderen uit arme gezinnen. Het viel op in Lakhanpur dat sommige kinderen geen schoenen hebben (al ligt er vaak gebroken glas op de paden) vanwege armoede. Er moeten ook dringend toiletten komen bij het gebouwtje. In Taksar was de drukte zo groot, dat het kerkgebouwtje te klein was voor alle belangstellenden (85 bezoekers). 4 jongens vonden het geloof. Verder een bezoekje aan de ‘kerk op zolder’ in Oorlabari (1), waar we ook een dansprogramma van een plaatselijke school kregen aangeboden. De directeur daarvan werd kortgeleden christen. In het kerkje van die plaats kwam een oude vrouw van 95 voor het eerst van haar leven in een kerk. En niet te vergeten is het bezoek dat we brachten aan de geestelijke leider van de Kirati-stammen, goeroe Atmananda in Larumba (1), die ons vriendelijk ontving, ook al was hij ziek.

 

Het tweede deel van de reis vond plaats in Oost-Nepal, samen met Surya (onze directeur in Nepal) en Santosh Ranapaheli, de leider voor het werk in het oosten van het land en in Bihar. In Sarandara (3) zien we dat ons werk nogal wordt tegengewerkt door politici. Maar de weinige gelovigen (o.a. de directeur van de overheids lagere school in die plaats) gaan dapper door. Ze verlangen naar meer opleiding. In Fikkal (4), dicht bij de oostgrens met India) zouden we een predikantencursus hebben, maar de organisator lag ziek in een ziekenhuis en zijn vervanger heeft de zaak niet goed kunnen opvangen. We hebben de cursus niet door laten gaan door gebrek aan deelnemers. Maar aan twee jongere, capabele mensen zijn de principes van de nazorglessen uitgelegd. Ze willen met kringen beginnen.

 

Nazorg: De laatste hand wordt gelegd aan het druk klaar maken van ons nazorgboekje in het Nepalees. De bedoeling is dat deze in de eerste week van april van de pers komt. Er zijn al ongeveer 1000 bestellingen voor! Direct nadat de laatste correcties zijn doorgevoerd wordt het boekje ook in het Hindi vertaald. Er is een enorme behoefte aan.

 

Evangelisatie: 27 mensen vonden het geloof in Christus. Voor een goede nazorg staan de werkers garant. In één geval zagen we 2 gezinnen met oudere kinderen tot geloof komen, 8 personen. Enkele dagen later vond in hetzelfde dorp nog weer een echtpaar het geloof. Het ziet ernaar uit dat in het stadje Gauradaha (5), waar 4 nu gelovigen zijn door het werk van Santosh, een samenkomst gaat komen, samen met de 11 gelovigen uit Dhimdime en nu 5 gelovigen in het nabijgelegen Chaite Chowk (5). Daar kwamen tijdens ons bezoek 3 mensen tot geloof, en de verwachting is dat meerdere familieleden hen zullen volgen.  In het totaal zagen we 27 mensen tot deze grote verandering komen.

 

India: In Bihar zijn een 20-tal mensen tot geloof gekomen sinds het begin van dit jaar en er werd een nieuwe samenkomst begonnen. Daar werken 2 evangelisten met ons mee. In Uttar Pradesh zijn door het getuigenis van Ram Nath zeker 25 mensen tot geloof gekomen in 2019. Hij werkt nu in 15 dorpen met ongeveer 240 (nieuwe) gelovigen. De begeleider van Ram Nath is ds. Saroj Chhettri uit Kathmandu. Ook met hem is uitgebreid gesproken. Ram Nath heeft nu zo’n omvangrijke taak, dat we iemand naast hem moeten zoeken.

 

Sociaal werk: Naast de onderwijsprojecten annex kinderclubs hebben we deze reis een enorme lading kleding en schoenen meegenomen, waar we velen mee konden helpen. Voor enkele mensen hebben we een bezoek aan arts of ziekenhuis bekostigd.

 

Uitbreiding van ons werk: De recente uitbreiding naar het westen (district Bardiya (6), waar we met een team van 4 predikanten samenwerken, heeft een nieuwe versnelling gekregen omdat evangelist Dil Thapa een redelijk groot kerkgebouw heeft neergezet, grotendeels met zijn eigen geld dat van het groepje van 21 gelovigen. Van hen zijn 14 mensen sinds een half jaar tot geloof gekomen. Dit team denkt binnenkort het nazorgboekje te kunnen gebruiken voor misschien wel 200 mensen! In Beltar (7), een stadje met 10.000 inwoners, hebben we een grotere plaats gevonden zonder enige kerk, maar met een enorme behoefte aan het geloof. We hebben een bijzonder goed contact met de politieke leiders van die plaats, de leiding van een school en de vereniging van outcasts (die enkele duizenden mensen vertegenwoordigt). Santosh heeft er veel familieleden die open staan voor het geloof. 2 mensen kwamen daar tot geloofsovergave.

 

Conclusie: Een goede, gezegende reis. Vreedzaam, al is er voortdurend de dreiging dat de politie je aanhoudt. Santosh heeft ook een werker naast zich nodig – zijn werk wordt onoverzichtelijk groot. Uitbreiding van ons werk naar het noordelijke buurland moet nog even wachten. Het beschikken over een eigen auto met chauffeur maakte de reis wel zo aangenaam en snel en effectief. (Dat kon omdat we ook een groepsreis hadden). De groep ‘toeristen’ had een goede ervaring en zij hebben kleine projecten in Nepal helpen financieren. Gezien de doorgaande groei van het Woord van God in Nepal (waar grote politieke spanningen zijn en een hernieuwde burgeroorlog dreigt) is een gezegde op haar plaats: De mens wikt maar God beschikt. “En de poorten van de hel zullen haar niet overweldigen!”

 

Bram Krol

18 maart 2019

 

Tussen haakjes staan cijfers die je helpen de locatie van die plaatsen op het landkaartje te vinden.