De toekomst van de kerk

Gaat het nu goed of slecht met de kerk? We lezen van een snelle ontkerstening in ons land, kerksluitingen en een antireligieuze stemming in de media en politiek. Het antwoord lijkt voor het grijpen te liggen. Het gaat slecht... Veel Europese christenen praten over een toekomst waarin de kerk een onbeduidende minderheid zal zijn. Niet omdat de Bijbel dat zegt, maar omdat ze iets anders dan de Bijbel geloven.

Het gaat goed met de kerk. Dat is de wereldwijde waarheid. Het christelijke geloof groeit sneller dan enige andere wereldreligie. De zwaar geseculariseerde Chinezen gaan massaal over naar de kerk. Dacht men enkele jaren terug nog dat er misschien 80 miljoen christenen in China waren, tegenwoordig lijkt het erop dat ze al boven de 130 miljoen uit steken. Waren er veertig jaar geleden nog geen christenen in het streng islamitische noorden van Nigeria, nu zijn er miljoenen. Was zending in Iran vroeger als ploegen op de rotsen, nu zijn er misschien wel een miljoen nieuwe volgelingen van Christus, in het geheim en ondanks een zware verdrukking.

De waarheid is niet dat het slecht gaat met de kerk. De waarheid is dat zieke kerken sterven en gezonde groeien. Dat is de vloek die over de kerken van Europa ligt, waar ze (overwegend) bevangen zijn door modernisme en/of traditionalisme. Beide zijn dodelijke ziekten. In het Amerikaanse blad ‘International Bulletin of Missionary Research’ staat in de laatste editie van 2011 een prachtige vergelijking over de groei van de wereldreligies. Op alle continenten groeit de kerk snel, behalve in Europa (waar ze verlies lijdt), en met stagnatie in Noord-Amerika. Vooral evangelische en charismatische kerken groeien als kool. Ze zijn missionair, weinig traditionalistisch en spreken blijkbaar gemakkelijk de massa aan.

Is het niet een gevolg van ons suprematiegevoel (dat Europa nog steeds aankleeft), dat we denken dat Europa de toon aangeeft? Is er enige reden om te geloven dat de hele wereld dat patroon zal volgen? Eerst secularisatie van de kerken en daarna haar verdwijning... Maar in China gaat het andersom. Daar werd de hele maatschappij onder dwang geseculariseerd. In Noord-Amerika groeide de kerk van 1900- 2000, terwijl ze in Europa afkalfde. En trouwens, is secularisatie dé grote waarheid? Zoals wij die kennen, is ze pas na de Tweede Wereldoorlog begonnen. Het is een bevlieging, een tijdelijke verlamming. De waarheid is anders. En daarom zal de toekomst er anders uitzien.

Bram Krol
Bron: Gezamelijk Kerkblad feb. 2012