Wat voor charisma?
“Zeg maar wat u ziet. En wat voelt u daarbij? Daar zit vast een hogere betekenis achter. Groene weiden? Gele stranden? Een palmboom? U vordert al flink op de weg van de profetie.” Zo moet het, volgens een ‘profeten’-cursus. Zo creëren we de hedendaagse Jesaja’s. O ja? Of produceren we zo alleen maar fantasten?
Zeg eerst maar eens ‘a’. Dat kwam ik eens tegen in een poging om mensen ‘in tongen’ te laten spreken. Zo begint de keelarts trouwens ook, en ook het alfabet. En dan volgen er nog een stel andere klanken. Na verloop van tijd brabbelen de gelovige zielen er aardig op los. Dan hebben ze de Geest ontvangen. Of toch niet? Elke zuigeling doet namelijk hetzelfde, met of zonder Geest... Wat is dan nog de waarde van een cursus koeterwaals?
Toppunt van het ‘hogere geestelijke leven’ in de Lage Landen was tot hiertoe een cursus ‘doden opwekken’. Ik hoor er niet meer van. Blijkbaar is dat charisma in ons land uitgestorven. Of liep het dood op protesten van de Nederlandse begrafenisondernemers, die zich in hun bestaan bedreigd voelden? Ik voel me in dit circus slechts een ongeestelijke drop-out. Zo ver zal ik het nooit schoppen.
De ene charismatische dwaasheid volgt op de andere. Vallen in de Geest, lachen in de Geest, schreeuwen in de Geest… Is dat onze verwarde geest of de heilige Geest? Breng je zo mensen op een hoge plan, of haal je het geloof daar juist mee omlaag?
Het echte geestelijke leven ontwikkelt zich door de omgang met de Bijbel. Dat levert nieuwe, hedendaagse profeten op. Die fabriceer je niet met flauwekul en verzinseltjes. “Ik zie, ik zie wat jij niet ziet” is geen geestelijke oefening. Het is niet anders dan een aardig gezelschapsspel.
Charismatisch Nederland, ook de volgende hype rekent op uw welwillende medewerking.
Bram Krol
Bron: Uitdaging September 2012