drugspret

Nederland is de Europese drugsoase. Nog niet zo lang geleden nodigde ze de bekrompen buitenlandse beleidsmakers uit voor haar wijze gedooglessen. Eén van de door de overheid betaalde zendgemachtigden maakt onbeschaamd reclame voor drugs, als koekje van eigen deeg.  Maar...

Inmiddels is er in Brabant een drugsoorlog gaande, met kalasjnikovs, doden en gewonden, een ondergedoken burgemeester. Mexicaanse toestanden. Nederland mag de vruchten plukken van haar ruimhartige beleid. En dit is nog maar een beginnetje.

Gedoogbeleid? Zelfbedrog! Drugs zijn weliswaar verboden, maar je mag ze wel hebben, gebruiken en verkopen. Coffeeshops mogen wel verkopen, niet inkopen. Grote partijen mogen niet vervoerd worden, kleine wel. Drie cannabisplanten mag, bij vier ben je in overtreding. Een vernietigde hennepplantage betaalt zichzelf bij de volgende oogst terug.

Veel jongere tieners die cannabis gebruiken, komen in het gekkenhuis terecht, wegens ‘cannabilisme’. Overigens staat er naast wiet nog meer op hun menu, allerlei dodelijk spul. Drugsgebruik is geen aardigheidje of ziekte, zeker geen maatschappelijk aanvaardbaar genotsmiddel, waar je lacherig over kunt doen. Het is een misdaad.

Rondom de drugs organiseert zich de gewelddadige misdaad. Wie het één gedoogt, spreidt het bedje voor de ander. Ze horen onlosmakelijk bij elkaar. Duisternis trekt duisternis aan. Gaan er bij politici wel eens ogen open? Of zijn zij soms zelf gedoog-gedrogeerd?

Misdaad moet je bestrijden. Weg met de ‘ruim’-denkende gedoogouders. Een stevige boete verandert hun mening snel. Propaganda voor drugs is een misdaad tegen de mensheid.

Bram Krol
Bron: Uitdaging febr. 2011