Zendelingen mentaliteit
Een pedofiele kindermoordenaar kijkt in zijn cel.... kinderporno. Dat openbaarde Peter R. de Vries geschokt. Maar Peter, wie kijkt er in dit land nog ergens van op? Wat kan er níet in Sodom aan de Rijn? In een commentaar van een TBR-chef werd gezegd dat het tot het goede recht van de gevangenen behoort om porno te kijken. Kom niet aan onze burgerrechten! Ze moeten toch ergens het kwaad leren, om straks als volleerd misdadiger weer de maatschappij ingestuurd te worden, op zijn minst met verlof. Zeg nou zelf, kun je tegenwoordig zonder porno nog als maatschappelijk aangepast worden beschouwd? En als iemand een speciale interesse heeft in kinderporno, wie kan hem dat dan ontzeggen? In deze maatschappij klinkt nauwelijks meer ‘nee’.
Datzelfde euvel treft onze drugsbestrijding. De misdadigers worden opgepakt, krijgen een standje, soms een kleine boete, en gaan dan weer vrijuit. Op een dancefeest werden ze zelfs vervroegd vrijgelaten, om alsnog het feest bij te kunnen wonen. Ze zouden eens kunnen denken dat ze gestraft werden... Dat moet ten zeerste voorkomen worden, geheel in lijn met de moderne opvoeding. Voor zover daar nog ouders aan te pas komen, is dat slechts voor schouderklopjes en bemoedigende woordjes. Een kinderziel is gauw gekwetst.
Dat is al niet anders dan met auto-inbraken. De enige die lang op het bureau moet wachten is het slachtoffer. De dader wordt binnen tien minuten de deur uitgewerkt, met een vriendelijk ‘tot ziens’. Het Nederlandse bemoedigingsbeleid is een vreugde voor de kleine criminaliteit. De kleine? De grote crimineel beleeft er ook lol aan. Nog voor hij goed en wel zit, wordt hem al gevraagd of hij misschien zin heeft in een proefverlof. We willen de misdadiger vooral niet het gevoel geven dat er iets mis is. Daar kan zijn arme ziel niet tegen. Nou ja, dan kom je weer bij Johan, de pedofiele moordenaar. Van één ding kan hij overtuigd zijn. Hij is goed, en de rest kan stikken. Daar heeft hij zijn bijdrage al aan gegeven, en hij is best genegen daar nog een schepje bovenop te doen. Hij heeft inmiddels het een en ander opgestoken in het Nederlandse gevangeniswezen. “Had meneer nog iets gehad willen hebben?”, vraagt de lakei in overheidsuniform...
Ach Peter, ach Johan, wie zal zich nog verbazen over geweld en wetteloosheid in dit land? Dat zijn de mannen van eigen kweek, de échte Nederlanders, om het zo te zeggen. Onze egalitaire maatschappij slaat zover door, dat misdadiger en slachtoffer op gelijk niveau staan. Waarom zou je de een voortrekken boven de ander? Blieft u ook nog een koekje van eigen deeg?
Bram Krol
Bron: Gezamelijk kerkblad April 2010