bedenkingen bij de pretprik

Meisjes van 12 konden de afgelopen maanden een inenting halen tegen baarmoederkanker. Het leek nogal logisch. We worden ingeënt tegen griep en hondsdolheid, dus waarom niet tegen kanker? Wie wenst zijn kind kanker toe?

Maar juist aan deze inenting kleeft een moreel probleem. Anders dan griep en andere zaken, gaat het hier om ziekten die de mens bewust en moedwillig over zichzelf afroept. Het is een bescherming voor vrouwen die het bed delen met meerdere partners. Over dat gedrag is de Bijbel duidelijk. (Als het goed is: de kerk ook.)

De maatschappelijke aanvaarding van vrije sex is het achterliggende probleem. Dit wordt door velen als een verworvenheid beschouwd. Wat voor verworvenheid? Is immoraliteit een deugd? Helpt het de maatschappij verder? Is het heilzaam voor het individu? Of kweekt je zo overantwoordelijke, zelfzuchtige figuren? En instabiele huwelijken?

Vrije sex ziet de Bijbel zowel als een misdaad als een verslaving, en daarmee het tegendeel van vrijheid waar onverantwoordelijke figuren mee schermen. De grote verspreiding van geslachtsziekten onderstreept het bijbelse gelijk. Wil je mensen kapot maken? Propageer dan de vrije sex!

Ook christenouders zijn met hun dochters de zoveelste prik gaan halen. Daarmee ondertekenden ze het failliet van een christelijke opvoeding. Ze gaven publiekelijk te kennen: Wij zijn niet in staat onze kinderen een bijbelse gedragslijn bij te brengen, en geven publiekelijk te kennen dat we er geen gat meer in zien. Ze namen door hun daad afstand van Bijbel en geloof, en maakten hun doopbelofte ongedaan. Ooit hebben ze plechtig beloofd hun kinderen een christelijke opvoeding te geven. Maar met dat ene prikkie hebben ze daar een streep door laten zetten. Het venijn sloop onder het mom van menslievendheid hun leven binnen. Ze zijn bezweken voor de secularisatie...

De overheid heeft de duivel losgelaten op de jeugd. Valse beloften van vrijheid maken massa’s ziek en stuk. De boot is lek, maar het enige antwoord daarop zijn pompen. Is het niet beter het lek te dichten? Zo’n nodeloze inenting is een zoveelste verklaring van overheden en opvoedkundige instanties: Maak maar een puinhoop van je leven, ons interesseert dat niet... Wij helpen je wel verder op de weg naar de hel...

Het antwoord van de kerk? Het lijkt te ontbreken. Geen massale opstand. Geen vlammend getuigenis. Nauwelijks enige verontwaardiging. Hoeveel waarde hecht de kerk aan haar eigen ethiek? Heeft ze nog wel een boodschap?

Bram Krol

Bron: Gez. Kerkblad april 2009