moderne evangelischen, struikelblokken voor een reveil

Kan het reformatorische erfgoed de kerk redden? De pure leer van Calvijn? Ik zie weinig tekenen van hoop. De evangelische beweging dan? Deze dringt door in catholicisme en protestantisme, en nog verder. Is dat de sleutel?

In Nederland kwam er een nieuw evangelisch offensief na de Tweede Wereldoorlog. De vruchten van die bewegingen zoeken nog steeds naar de vervulling van hun oude dromen. Ze schiepen ruimte voor evangelische geloofsuitingen en liederen. Maar wat is het evangelische gehalte van moderne evangelischen? Ze weten nauwelijks meer waar ze voor staan. Ze lijken hun boodschap te zijn vergeten...

De gemiddelde evangelische kent de Bijbel nauwelijks. Hij vormt zijn mening aan de hand van de massamedia en de publieke opinie, en merkt nauwelijks hoezeer dat tegen de Bijbel ingaat. Dat uit zich vooral in morele meegaandheid.

Wel blijft de wens bestaan naar een sterker persoonlijk geloof. Maar zonder kompas is dat toch een zwakte. Daardoor lopen velen bijna kritiekloos achter populaire stromingen aan, ook al zijn die weinig bijbels gefundeerd en overtrokken emotioneel. Moet daar een nieuw reveil vandaan komen? Dat lukt dus niet – en de massa’s evangelische naäpers zwenken weer af, loerend op het volgende fenomeen. Ook daar zullen ze weer intrappen...

Wat hebben we dringend een vurige én bijbels gefundeerde opwekking nodig! Waar moet het vandaan komen? Is dat reformatorisch, bevindelijk, evangelisch én charismatisch? Het zal de oude grenzen doorbreken, want dat doet elke opwekking. Maar hoe, wat of wanneer...?

Een reveil dat niet geboren wordt in gebed en stevig is gefundeerd op de Bijbel,bestaat niet. De zwakke bijbelkennis van veel opwekkingsgezinden staat elke opwekking in de weg!

Bram Krol

Bron: Uitdaging maart 2009