De naakte waarheid

Een onopvallend krantenberichtje sprong er kortgeleden voor me uit. De politie in Berlijn hield een advocate aan, die met haar naakte dochtertje van 1½ rondfietste, en dat bij een stevige wind en een temperatuur van 10 graden Celsius. Het kind zat te blauwbekken. Op de vraag waarom ze dat zo deed, luidde het antwoord: “Ze wilde nu eenmaal geen kleren aan.”

Het lijkt me dat deze moeder in het extreme het gedrag van heel veel ouders weerspiegelt: “Ze moeten het zelf maar weten.” Nou toch… Als het niet bevalt, zullen ze ooit wel anders piepen. Dat scheelt de ouder dan weer veel gezeur en tijd! En een baby van 1½ dan... Kan die ook al lessen trekken uit eigen ondervinding?

Protesteer niet te snel. Deze advocate verdient dus een applausje van de moderne opvoeder! In het kielzog van deze moderne wetgeleerde vinden we honderdduizenden ouders, die slechts in één opzicht van haar verschillen. Hun nalatigheid begint enkele jaren later.  En het resultaat van ‘Ze moeten het zelf maar weten’? Alcoholverslaafden van elf jaar,  een leger van jonge vandalen, straatterreur van zeer jonge tieners, drugsgebruik en immorele nachtelijke feesten.

Het resultaat van verslavingen, geweld en immoraliteit? Wijze jonge mensen, die uit eigen ondervinding weten waar Abraham de mosterd haalt? Vergeet het maar. Verknipte, getraumatiseerde en instabiele jonge mensen, die in de komende halve eeuw de wereld verzieken en niet in staat zijn blijvende relaties aan te gaan. Nalatigheid in de opvoeding is geen deugd (zoals velen beweren, die hun kinderen ‘vrij’ laten), maar een misdaad. Geen wonder dat (eindelijk!) de overheid de ouders van ontspoorde tieners aanspreekt op hun verantwoordelijkheid.

‘Vrij’ laten betekent voor velen: de morele en sociale stoplichten negeren. Maar de opvoeder blijft verantwoordelijk tot de leeftijd van 18. Misschien moet de overheid nog een stapje verder gaan, en onwillige ouders flink in hun portemonnee treffen. Sommige mensen luisteren niet naar rede, maar hun geld is het enige ‘heilige’ dat voor hen nog bestaat. Ook hier lijkt het gezegde te gelden: ‘Geld, dat stom is, maakt recht wat krom is’.

De naakte waarheid van veel opvoeders is, dat ze zich laten leiden door kortzichtige gemakzucht. Opvoeding is een moeilijke kunst, en wie zich er gemakkelijk van afmaakt, maakt zijn kind af. ´Ik laat ze vrij´, zegt menige ouder trots. Maar zo´n ouder hoort eigenlijk zelf niet vrij rond te lopen. Het is een brokkenpiloot.

Misschien kan de advocate waar ik over begon, haar praktijk overdragen aan haar dochtertje. Die levert minder gevaar op dan haar moeder… Wie de schoen past…

Bram Krol
Bron: Gezamenlijk Kerkblad Nov.. 2008