Europa niet Christelijk? Maar wat dan?
Met de viering van het vijftigjarig bestaan van de Europese Unie werd er internationaal op geen enkele wijze verwezen naar haar Christelijke wortels. De paus (als Europese persona non grata nummer één) wees daarop, en heeft een belangrijk punt te pakken. Er is een grote gêne onder politici om zich voor het Christendom uit te spreken. Maar waar hoort Europa dan? Is ze haar eigenheid vergeten?
Als Europa niet Christelijk is, wat dan? Humanistisch? Welk humanisme? Het antigodsdienstige humanisme van vandaag? Of het humanisme, dat mede aanleiding gaf tot de Reformatie? En hoeveel mensen zijn humanist? De 0,1% van de bevolking die tot het Humanistisch Verbond behoort? Maar dan is er een mentale staatsgreep gepleegd... Europa is niet humanistisch.
Is Europa Mohammedaans? De Islam heeft veel terrein gewonnen, en weet (anders dan veel kerken) waar ze voor staat. Maar in heel Europa zie je als tegenreactie juist een enorme afkeer van de Islam. Europa is niet Mohammedaans.
Is Europa socialistisch of liberaal? Noch het één, noch het ander. Beide zijn slechts politieke stromingen, en niet bij machte zelfstandig gestalte te geven aan het sociale leven en de persoonlijke moraal. Bovendien wisselen ze elkaar af, van tijd tot tijd en land tot land, of worden ze vermengd tot iets wat vlees noch vis is. Het maakt niet veel uit, omdat beide moreel bijna leeg zijn, en niet in staat mensen tot een eenheid samen te smeden.
Is Europa soms ‘niets’? Het Nihilisme viert hoogtij, dus dat ligt voor de hand. Maar niets is niets, nul is nul, en in dat geval is het morele bankroet van Europa getekend. Dan bestaat ze nog ter wille van haar Christelijke wortels, meer als een herinnering dan een realiteit. Zonder geestelijke basis zal Europa niet overleven, zoals een veelvoudig gehandicapte het niet zelfstandig kan rooien.
Europa is zichzelf kwijt. Wat een ellende! Het is een lap grond met vele volken en talen, zonder veel gemeenschappelijks, of het moest een verloren verleden zijn. Het is een niet-bestaand land zonder ziel, en lijkt daar zelfs niet over te treuren. Een vorm van godslastering, zei de paus terecht. Hoe lang kan een ‘niets-isme’ overleven?
De enige gemeenschappelijke factor die Europa nog samenbindt (naast zielloze economische en politieke belangen) is haar Christelijke geschiedenis. Nu probeert ze die stiekem weg te moffelen. Ze wil niets meer zijn... Europa is doof, stom en blind, en leeft slechts bij de gratie van haar pensioen uit haar miskende Christelijke verleden.
Bram Krol
bron: Gezamenlijke Kerkblad Jan. '07