De cartooneske islam

Een paar onschuldige cartoons brachten de wereld in opschudding. Ze beelden Mohammed uit, wat in de islam verboden is. Die probeert nu haar wil aan de hele wereld op te dringen.

De reactie was buitensporig. Eerst tegen Denemarken, alsof daar slechts cartoonisten wonen, toen tegen Europa en tenslotte tegen de hele rest, met daarbij een flinke scheut antisemitisme. (Joden belasteren is een geliefde islamitische hobby). In het Westen klonken laffe kreten. Tal van krantenredacties besloten om maar liever naar het fundamentalisme te luisteren. Hun geweten – dat niets oplevert - schuiven ze graag terzijde, en hun ziel waren ze al kwijt...

Eén cartoon toont Mohammed met een bom in zijn tulband, wat suggereert dat het geweld onder zijn volgelingen haar oorsprong bij hem vindt. En zo is het! Er kleeft veel bloed aan zijn handen, bijvoorbeeld de verraderlijke moord op honderden joodse bondgenoten (!), een geliefd voorbeeld onder Palestijnen.

Een kapitale fout is dat het Westen de islam bekijkt door christelijke ogen, alsof het net zoiets als de kerk is. Maar het is een verschil van dag en nacht, weiland en woestijn, liefde en haat. De islam is de grootste terreurorganisatie op aarde, met een godsdienstig gelegitimeerde haat tegen alle anderen, die in haar gebieden hooguit op een ondergeschoven positie mogen hopen, mits ze hun kaken stijf op elkaar houden. Anders wordt de dood kwistig uitgedeeld, in naam van de profeet. Dat is de vogelvrijheid van de islam.

Word maar niet boos. Wist Mohammed veel...? Hij had het te druk met de vrouwtjes, om ooit aan de waarheid toe te komen. Hondstrouw proclameren zijn volgelingen zijn parodie op het geloof. Wee degene die de Mohammedaanse vrede - van bomaanslagen en afgehakte handen - niet blieft. Die moge hopen dat de eeuwigheid ‘Salam’ tot echte ‘Shalom’ maakt.

Bram Krol

Voor het eerst in mijn leven is er een column geweigerd (*!#**!*””!) en dat terwijl ik er al tegen de 600 heb gepubliceerd! Het gebeurde door Uitdaging. De eindredacteur was bang voor heibel, bedreigingen e.d. Andere kranten en bladen waren dat ook, merkte ik daarop. Hoe erg is die column? Wel, hier staat-ie. Maak zelf je mening maar op.

Ik kwam tot het schrijven , vooral vanwege de buitensporig gewelddadige onlusten in veel moslimlanden, vanwege enkele Deense cartoons. Maar verder ergerde ik me aan de slappe houding in de christelijke media en de politiek. Moeten we toegeeflijk zijn aan eisen op dit vlak uit de islamitische wereld? Moeten we, afhankelijk als we van de olie zijn, onze ziel en vrijheid verkopen? Nooit!

verantwoording

Er liggen twee nogal gevoelige zaken in deze column. Het eerste is een standaardprobleem in de discussie met moslims. Vanuit christelijk standpunt is Mohammed een immoreel persoon, en dat niet vanwege de vele vrouwen die hij had, waar ook nog wel iets over te zeggen valt, maar vanwege de manier waarop de Hadith (de islamitische overlevering en de wetcode – in de praktijk vaak invloedrijker dan de Koran) schrijft over zijn ontembare driften.

Het tweede punt betreft religieus geweld. Als we van 10 terreurdaden horen, denkt ieder meteen aan moslims. De kans dat er onder die 10 één persoon zit met een andere religie, is betrekkelijk klein. Dat is niet slechts sociologisch te verklaren, als een ongelukkige 'opstand van de armen'. Dat punt speelt wel mee, maar verklaart te weinig, want armen zijn er niet alleen in moslimlanden. Wat verklaart dan deze breed voorkomende neiging tot geweld onder moslims? Moeten we dat niet terugvoeren tot het voorbeeld van Mohammed, die in zijn latere leven erg gewelddadig was?

Dat geweld keert zich tegen alle andersdenkenden, in vrijwel alle islamitische landen. Maar ook haar eigen onderdanen lijden eronder. Waar vind je vrijheid van meningsuiting in de islamitische wereld? Dan de veel voorkomende onderdrukking van vrouwen. En denk eens aan de slachtofers van de hooggeroemde Sjaria, de islamitische wet, die in veel landen wordt of is ingevoerd. (Pakistan, Bangla-Desh, Iran, Noord-Nigeria, Saoedi-Arabië, Soedan e.a.) Wat te denken van alle afgehakte handen? Wie een halve euro pikt, kan er zijn rechterhand door verliezen. Maar wie een miljoenenfraude pleegt, gaat vrijuit. (Ik heb in Somalië meegemaakt, dat een jongen van 16 jaar de hand was afgehakt, op verdenking van diefstal van de sieraden van een buurvrouw. Een uur na voltrekking van het vonnis, vond de buurvrouw haar juwelen terug. Zij hoefde niets te betalen, ondanks haar valse aanklacht. De rechter ging al helemaal vrijuit, en kon doorgaan met zijn verderfelijke werk. Die jongen moest het zelf maar uitzoeken. Ik heb de rechter zelf horen zeggen: “Dat was de wil van Allah, meneer...” Mooie wetten!)

Maart 2006