Een misgunde prijs

Nieuwsgierig of Jan (van het Bed met violen) gewonnen had, luisterde ik naar de uitslag. Wat een ramp (haha)! De N.S. publieksprijs was gewonnen door de Nieuwe Bijbelvertaling. De organisator van het literaire spektakel mopperde zich een ongeluk. Dit moest wel een stunt zijn van de Bible Belt. Lelijke boeven! Ze vergalden zijn plezier. Voor het gemak vergat hij, dat elke voorgaande winnaar via promotieacties was gekozen. Zo gaat dat nu eenmaal.

72% meerderheid. Briesend werd de teleurstelling van de organisatie wereldkundig gemaakt. Meteen werd onthuld welke duistere machten Nederland verzieken. Deze ellende kwam van de reformatorischen. Hoe moet de argeloze lezer daarvan verlost worden? Men had weinig reden tot dankbaarheid.

De organisator heeft geen kennis van de kerk. Het rechtse protestantisme heeft sinds driedrie­kwart eeuw haar publieksprijs aan een andere vertaling toegekend, en is van plan dat nog een half millennium vol te houden. Waar komt die overweldigende meerderheid voor een niet genomineerd boek dan vandaan?

Het was misschien een oprechte keuze... De NBV heeft vele harten geraakt. Het is een mooie en goed-leesbare vertaling. Geregeld zie ik treinreizigers geboeid in dat dikbuikige boek met de Pietersmakaft lezen. Gewone, moderne Nederlanders, met een - volgens betwetende literatoren - clandestien en never genomineerd boek. Dat hoort niet, maar wie kan het tegen­houden? Al lezend hebben deze verdoolde zielen massaal verkeerd gestemd.

Wat een zegen dat het Boek der boeken zo aanslaat. God heeft Nederland nog wat te zeggen door een boek, dat geen publieksprijs mocht krijgen. Het comité voelde zich genomen, als Haman in de feestwagen van Mordechaï. Dit keer was de prijs voor Hem!

Bram Krol

Bron: Gezamenlijk Kerkblad, van 12 november 2005