Kinderzegen

Nog even. Dan hebben we geen werkers meer in fabriek en kantoor, geen verzorgers in zieken- en bejaardenhuis en geen journalisten om erover te schrijven. Nou ja, een legertje Turken en Marokkanen dan, met weet ik welk arbeidsthos, een mensonvriendelijke religie en krom Nederlands als tweede taal, ook al zijn ze als vierde generatie hier woonachtig. Hoe leefbaar is ons land dan, tegen de tijd dat pensionering op 72-jarige leeftijd pas mogelijk is?

Het ergste is dat we onszelf in de ellende storten. We tuinen er met open ogen in. Kinderen zijn uit de gratie, want een economische carrière gaat voor het ouderschap. Tegen de tijd dat de mensen genoeg verdiend hebben, proberen ze er nog een kind bij te prutsen, als hun lichaam zijn beste tijd heeft gehad. Want de carrière gaat voor. Kinderen zijn een privé liefhebberij, net zo iets als het houden van katten of het kweken van geraniums. Zo redeneert onze verziekte maatschappij.

Zou het niet beter zijn de economische carrière van vrouwen, die op hun 25-ste nog geen kind hebben, van hogerhand te remmen? Laten ze zich eerst maar eens wijden aan hun meest wezenlijke taak. En wie zonder doktersverklaring kinderloos door het leven gaat, zou een flinke jaarlijkse boete moeten betalen, bedoeld om degenen die hun taak in dezen wel verstaan financieel bij te springen. Want we forceren met het huidige denken een onverantwoordelijke levenswijze op ons allen...

Is de tijd echt voorbij, dat de pastoor de echtparen langsfietste met de vraag waar de kindertjes bleven? Díe pastoor was een wijs man. Hij verdient navolging. Want kinderen zijn een zegen van God ("zonen als olijfscheuten rondom uw dis..." Ps. 128:3), en kinderloosheid is een vloek. Het humanisme mag dat dan omkeren, maar het wordt tijd dat ze zelf ondersteboven wordt gekeerd! Ze maakt een kinderloze puinhoop van een toekomstloze maatschappij!

Bram Krol

Bron: gemeente groei oktober '05