Een onaangename springer in het veld
Een amerikaans televisieprogrammeur laat in zijn programma het schuim der aarde aan het woord. Een verziekte maatschappij ziet dat wel zitten. Op de golven van zijn polulariteit maakte deze Jerry Springer een musical, gevuld met vunzigheid. Hierin wordt ook Christus belachelijk gemaakt. Onder het mom van vrijheid van meningsuiting wordt zijn slechtheid goedgepraat.
Er was slechts weinig protest toen de BBC dit uitzond. Het christendom is bezig haar bestaansrecht te verliezen, in Engeland c.a. niet anders dan bij ons. Maar een medewerker van deze Britse omroep, de heer Pitts, nam zijn ontslag. In dit hele verhaal is hij de enige die bij mij respect afdwingt. Alleen, waar zijn de tienduizend anderen, die collectief hetzelfde hadden moeten doen? Moge Gods zegen met Pitts zijn. Hij beleed zo wat voor een christen geldt: Gods eer boven alles.
De illusie van voze vrijheid is verontrustend. Smaad is iets anders dan een mening. Het is net als met begingsvrijheid. Dit mag niet leiden tot het trappen op tenen. Belediging is geen mening, maar een poging een ander pijn te doen. Vaak ontbreekt daarbij een mening. Het gaat Springer, noch de BBC, om een mening. Ze zijn norm- en stuurloos. Het gaat alleen om kijkcijfers en inkomsten. Want geld dat stom is, maakt recht wat krom is - veroorloof me deze vrijheid.
Springer leeft van het kwaad. Het lijkt zijn portemonnee goed te vullen. Wee degene die dat spelletje niet meespeelt. Die tast 'elementaire vrijheden' aan...
De behoefte om het heilige te ontheiligen is een teken van een diepgaand moreel en geestelijk verval. Ik hoop dat veel t.v.-magnaten dat zullen zien, nog voordat ze in het dodenrijk hun ogen opslaan, om vader Abraham te smeken om een druppeltje water...
Bram Krol
Bron: Gezamelijk kerkblad 22 jan. 2005 (uitgave in Drenthe, Overijssel en Flevoland)