Vrijetijdsdominee
In de Protestanse Kerk van Nederland wordt een predikant over enige tijd zó duur, dat een gemeente van minder dan 850 zielen er geen eigen exemplaar meer op na kan houden. Heeft het verschijnsel 'dominee' zichzelf de markt uitgeprezen?
Reken eens met mijn eenvoudige algebra mee. Tien gezinnen die hun tienden betalen, kunnen al een voorganger met een gemiddeld inkomen aanstellen. Geef er een fiets bij, en het vervoer is ook geen probleem. Er zijn ook andere oplossingen denkbaar.
1. Voor 200 euro per maand kun je een Nepalese predikant inhuren. Dat is voor zelfs de kleinste gemeente haalbaar. Dan kun je nog flink geld besparen op koop toe! Tegelijk houdt de nieuwe predikant geld over om naar zijn arme familie te sturen.
2. Laat elke predikant er een beroep bij leren. Met 30 uur per week als loodgieter of manueel therapeut verdien je genoeg om van te leven. Dan is er wekelijks nog ruim 50 uur over om als predikant te werken, tegen een aardige onkostenvergoeding. Bijkomend voordeel: deze dominee komt bij zijn mensen thuis en is niet wereldvreemd.
3. Wacht tot de dominee 65 is. Er gaan er de komende jaren veel predikanten met emeritaat. Voor wie juist dát wil, zijn er echt ouderwetse predikanten in te huren tegen een lage prijs.
4. Laat het predikantschap waarnemen door H.B.O-studenten theologie. Die hebben een stageplaats nodig, en kosten vrijwel niets. Maar ze zitten nog boordevol enthousiasme, meer dan nà hun studie gebruikelijk is. Benut hun gaven, voordat ze verknoeid en té duur zijn.
Iets anders. Leiders zijn wel nodig, maar dominees? Preken kan iedereen met sociale vaardigheden, die de moeite neemt zich goed voor te bereiden. Sacramenten bedienen is relatief eenvoudig. Volgens de Bijbel hoef je daar geen speciale studie voor te volgen. Laten we ons kostbare geld niet verliezen aan salarissen, die zichzelf niet terugbetalen. Er is zoveel nodig in zending en hulpverlening. Kan een menslievende gemeente zich een eigen predikant moreel nog wel verantwoorden?
Bram Krol
Bron: Uitdaging jan. 2005