Groei is geestelijk


"De Nederlandse Gemeentegroei beweging heeft altijd geprobeerd een bijbelse lijn te volgen. Hier een stukje zelfkritiek op Gemeentegroei-internationaal!"

Gemeentegroei blies als een frisse evangelische wind de kerken in. Ze begon in 1950 met McGavran als een vernieuwende zendingsstrategie. Twintig jaar later werden zijn inzichten door Peter Wagner aangepast voor lokaal gebruik: hoe kun je de plaatstelijke gemeente sterk en wervend maken? Weer twintig jaar later systematiseerde Christian Schwarz de inzichten van Wagner. Gedurende tien jaar trok zijn methode van ‘natuurlijke gemeenteontwikkeling’ alom de aandacht. Hij schonk veel aandacht aan de samenhang tussen de verschillende factoren die een gemeente gezond maken.

De verwachtingen waren hoog gespannen. De vóór Wagner falende aandacht voor op groei gericht beleid, veranderde aanzienlijk. De hoop bestond dat dit het begin was van een mondiale geestelijke doorbraak. Meerdere Gemeentegroei-deskundigen kondigden zelfs nieuwe opwekkingen aan, dankzij hun inzichten. Der dritte Reformation van Schwarz, of nog sterker: Second reformation van Ogden, stonden daarin vooraan. Het moést bijna wel de goede kant uitgaan. Schwarz sprak over groeimechanismen. “Als Jezus niet genoeg is, kun je altijd nog bij Schwarz terecht,” grapte een behoudende Rusland Duitser.

Mede door haar grenzeloze verwachtingen verloor de internationale Gemeentegroeibeweging (op het hoogtepunt van haar faam) haar krediet, vooral onder de traditionele evangelischen en reformatorischen. Bij hen stond als een paal boven water dat geestelijke vernieuwing niet het gevolg kán zijn van organisatorische maatregelen. Ze komt voort uit 1. Gods Woord en zijn Geest, die 2. een waarachtige levensvernieuwing bewerken (gebed, heiliging, bijbelstudie, getuigenis). Een opwekking valt niet te organiseren. Beleid volgt op een herleving, gaat er niet aan vooraf.

Waarom zien veel Church Growth adepten soms weinig resultaat op hun inspanning? Omdat je kunt organiseren wat je wilt, maar zonder berouw en bekering leidt dat tot niets. Goed beleid vanuit een leeg hart, leidt niet tot vervulling... Organisatie heeft waarde, maar niet los van het Evangelie. Gemeentegroei heeft vaak teveel geloof verondersteld onder haar aanhang. Ze was té optimistisch over de te verwachten resultaten. Niet beleid, maar geloof wordt gezegend! Er bestaat geen automatisch profijt. Met goede organisatorische inzichten kun je een sekte opbouwen; niet de Kerk.

Wie groei wil, heeft God en zijn Woord nodig, niets meer, niets minder. Wie de groei wil vasthouden, vindt steun bij Gemeentegroei. De Bijbel gaat uit van het primaat van het Woord. Geloof is uit het gehoor. Zo komt God in ons. Wie de zegen zelf wil organiseren, houdt een lege kerk over.

Bram Krol

Bron:  Bulletin voor Gemeentegroei  (April 2006)