Streef !
Er is een tendens tot democratisering in de kerken, de laatste kwarteeuw. De evangelische beweging heeft daar een groot aandeel in gehad, alsook allerlei maatschappelijke veranderingen. Dat gaat gepaard aan een minder exclusieve kijk op de ambten. De verheven positie van de predikant van de eerste helft van de twintigste eeuw is vrijwel verdwenen. De aandacht voor de gaven van de Geest past in die ontwikkelingen.
Het leidde tot een geestelijke talentenjacht in veel kerken. Maar daarmee is tegelijk een bedenkelijke volkstheologie binnengewaaid, die de herontdekte gaven voor een deel ontkracht. Veelal wordt de stelling aangehangen, dat een mens levenslang één of enkele gaven heeft, en zich tot die terreinen moet beperken. Sommigen gaan zover dat ze stellen dat ze de gave van evangelisatie niet hebben, dus (…?) doen ze niets op dat terrein. Zo zou God dat hebben bepaald. Anderen hebben de gave van het woord, of die van de dienstbaarheid, dus…?
“Streef naar de gaven van de Geest, vooral naar die van de profetie.” (1 Cor. 14:1) Het ideaal is niet: een of enkele gaven per persoon, maar álle gaven. Profeteren, is net als de andere gaven, bestemd voor iedereen. Volgens de pinksterprofetie van Joël, zouden jong, oud, arm, rijk, man en vrouw profeteren in de laatste dagen (dat is ook onze tijd). Jezus gaf al zijn volgelingen de opdracht te getuigen. Dat kun je niet opzij schuiven vanwege een vermeend gebrek aan begaafdheid. Net zo min als iemand aan de opdracht tot liefde kan onttrekken. Die is universeel.
Gaven worden té statisch opgevat, al geeft de Bijbel daar geen aanleiding toe. Gaven beperken niet, maar verruimen de mogelijkheden. Het is niet zo dat we tot in lengte van dagen slechts één of enkele gaven hebben. Gaven worden aangevuld, vernieuwd, versterkt, of teruggetrokken, zoals bij Simson. Sommige blijven onopgemerkt door gebrek aan interesse. Het is onze opdracht te streven naar alle gaven.
Gaven kunnen onderdrukt worden, of onderontwikkeld blijven. Ze ontwikkelen zich, en ze worden blijkbaar in onrijpe vorm geschonken, om al doende tot ontplooiing te komen. “Veronachtzaam de gave in u niet, die u krachtens een profetenwoord geschonken is…, opdat aan allen blijke dat gij vooruitgaat.” (1 Tim. 4:14,15, NBG)
Maak van gave geen boeien! Daag ieder uit alle gaven te ontvangen. Leidt mensen naar de oneindigheid van Gods mogelijkheden! Wie klein denkt van de gelovige, denkt klein van diens God! Help de begiftigde zijn gaven in te zetten, daag de geoefende uit buiten zijn kaders te treden, en sleep de hele gemeente mee in getuigenis en dienst! De gaven zijn ervoor om ‘onmogelijke’ resultaten te boeken voor het Koninkrijk!
Bram Krol
Bron: Bulletin voor Gemeentegroei (December 2005)