Wild, wilder, Wilders

Wilders. En toch ben ik het niet met je eens. Zal ik je eens flink door de modder halen? Misschien wil je dan eindelijk naar me luisteren. Tegenspraak accepteer ik niet. (Sorry, nu gebruik ik even jouw methode. Met alle respect, maar vind je ook niet dat dit vreemd klinkt?)

Dat kwam bij me op, toen ik las van jouw stickeractie met een Saoedische vlag en de tekst: “De islam is een leugen. Mohammed is een boef. De Koran is gif.” Daarmee beledig je een miljard mensen direct. Ze zullen jouw woorden als een frontale aanval ervaren en zeker niet als een uitnodiging tot discussie, wat toch je bedoeling is, want je wilt moslims bevrijden uit de leugen waarin ze verstrikt zitten.

Ook ik verzet me stevig tegen de islam. Dat hebben we gemeen. Maar daar houdt de gelijkenis op. Is dit de manier waarop we met mensen moeten omgaan? Kun je het ook nog op een wellevende manier met elkaar oneens zijn?

Probeer je eens voor te stellen dat je iedereen met wie je het hartsgrondig oneens bent op die manier behandelt. Ik heb nogal wat tegen het hindoeïsme, en tegen het Rooms-katholiscisme, de vrijzinnigheid of tal van sekten. Op politiek terrein hebben we ook allen onze voorkeuren. We zijn het waarschijnlijk wel met elkaar eens in onze afkeer van bijvoorbeeld de politiek van Noord-Korea. Moet je de mensen daar dan collectief belachelijk maken. Lost dat iets op?

Maar van Roomsen of vrijzinnigen hoef je geen geweld te verwachten. Van sommige hindoes misschien wel, maar ik heb dat nooit van nabij meegemaakt. Maar er zijn andere groepen, die wel direct gevaar voor ons persoonlijk of onze leefomgeving opleveren: drugsdealers, zakkenrollers of inbrekers. Moet ik dan een oorlog beginnen tegen coffeeshops, Roemenen en verdachte figuren? Wordt de wereld veiliger als ik flink scheld? Trek ik mensen daarmee los van hun levenswandel? Die aanpak werkt echt niet.

Stel je voor dat Saoedi-Arabië de Nederlandse vlag gebruikt als ondergrond van een pamflet gericht tegen alle Nederlanders, omdat wij de grootste producenten van chemische drugs zijn en de grootste verspreiders van porno. Natuurlijk kunnen we hun afschuw van die ‘exportproducten’ billijken. Maar is elke Nederlander daar schuldig aan? Verdedigt onze overheid die zaken? Zouden we niet diep gegriefd zijn door zo’n handelwijze?

Anders dan de meeste politici zie jij het gevaar in de islam. Dat wordt door de meesten zelfs hartstochtelijk ontkend. Waarschijnlijk uit domheid en gebrek aan informatie, of anders uit berekening, om stemmen uit allochtone kring te winnen. In het land der blinden is eenoog koning – en als eenoog probeer je de aandacht te trekken. Je hebt een punt. Toch vervult jouw methode me met afschuw. Dit lijkt me de weg van de haat.

Kloppen jouw uitspraken in mijn ogen? Ook ik zie namelijk de kwalijke en gewelddadige kanten van de islam. Ik schrijf erover. Ik zie in dat dit geweld niet in de eerste plaats uit sociale factoren verklaard kan worden, zoals sommigen dat doen. Het komt voort uit de leer van de islam, en is daarom min of meer onvermijdelijk. Dit is precies het voorbeeld van Mohammed. Sommigen vermoeden dan ook dat ik het wel heel erg met jou eens moet zijn. Dat wordt me wel eens aangewreven. Maar dat is toch niet zo. Kijk! Je doet drie uitspraken:

1. “De islam is een leugen.” Dat is deels correct, maar té grof. Op zijn minst moeten we constateren dat er heel interessante en waarachtige beschouwingen zijn, uitleggingen, kritieken en noem maar op, die vanuit de islam de buitenstaander een gewetensspiegel voorhouden. Alles tot leugen verklaren is het einde van elk gesprek. Door dit te zeggen plaats je jezelf trouwens ook boven elke kritiek van degenen met wie je het oneens bent. Jij stelt zelf gelijk te hebben, en veroordeelt de ander min of meer tot zwijgen. Hij is immers al bij voorbaat een leugenaar?

2. “Mohammed is een boef.” Weinige niet-moslims weten wie Mohammed was, en moslims proberen hem op te pimpen tot een mens met een briljant karakter en een voorbeeldig leven. Maar uit de eigen bronnen van de islam is het overduidelijk: Mohammed was een massamoordenaar en sexmaniak, die zich niet hield aan de huwelijkswetten die hij anderen oplegde. Ik heb de neiging het op dit punt met je eens te zijn, behalve dat de tegenwoordige tijd niet klopt. Mohammed was..., moet het zijn.

3. “De Koran is gif.” Inderdaad staan er zeer gewelddadige zaken in de Koran, maar ook zeer verheffende, zeg ik als buitenstaander. Je kunt zowel getroffen worden door prachtige gedachten over God en mens, als je verbazen over de veelvuldige oproepen tot geweld tegen andersdenkenden, vooral joden en christenen. Je vindt er ook zeer denigrerende en zelfs racistische uitspraken over andersdenkenden, ernstiger dan jouw scheldpartij. Alles tezamen heb ik toch een meer terughoudende mening over de Koran dan jij, afwijzend, maar met kanttekeningen.

Nu een stap verder. Wat doe je als je de sterke overtuiging hebt dat een ander op een verkeerde weg zit? Schelden of overtuigen? Haten of liefhebben? Contact verbreken of zoeken?

Voor mij was het een grote desillusie, toen ik enkele jaren geleden begon met een intensieve bestudering van de islam. Door zeer nauwe betrekkingen met islamitsche vrienden was er me veel aan gelegen om aan te tonen dat Mohammed een profetische geestelijke vernieuwer was, en dat hij ageerde tegen een doorgeslagen, bijna vergoddelijkte plaats van Maria onder de christenen en verstarring onder de joden van zijn tijd. Het heeft me veel pijn gedaan de onthutsende waarheid over hem te vinden, die ook in islamitische geschriften onverhuld naar voren komt. Dat was een barrière tussen mij en mijn vrienden.

Inderdaad doe ik stevige uitspraken over de islam (zie enkele van mijn artikelen en columns op mijn website). Daarmee wil ik in de eerste plaats de westerse wereld de ware aard van de islam tonen, hoewel ze dat tot hiertoe weigert in te zien (waardoor ze nooit in staat is er adequaat op te reageren). Maar als het lukt wil ik ook het gesprek met de islam niet uit de weg gaan, te meer omdat ik weet dat veel islamieten een deel van hun eigen geloof niet (willen) kennen. Maar pijnlijk blijft het. Ik zeg die dingen met bloedend hart, en zoek toch ook naar uitwegen. Ik probeer mee te denken met islamieten, zeker de radicalen onder hen. Is geweld de juiste weg voor wie trouw wil zijn aan zijn eigen geloof (dat allicht niet het mijne is)?

Achter mijn artikelen zie ik toch altijd mijn islamitische vrienden. Ook zie ik een groot hulpverleningswerk, dat ik heb helpen opzetten in een 100% islamitisch land. En natuurlijk denk ik aan de ‘rechtvaardigen’ in de islam, die ook lijden onder geweld en fanatisme, net als zovele miljoenen anderen in de hele wereld... Dat zie je niet achter de  stevige uitspraken die ik doe, maar ik laat je daarom maar even in mijn hart kijken. Ik ben er trots op diverse goede vrienden uit andere religies onder mijn vrienden te tellen. Ze hebben een gewetensfunctie voor me, ze zijn blikopeners en ze herinneren me eraan dat liefde de grootste waarde is die we samen delen. Maar als ik een verhandeling moet schrijven over hun levenswijze of religie zal ik toch duidelijk een andere mening verkondigen en hen daartoe uitnodigen. Maar ik heb mijn overredingskracht verloren als ik het respect en de liefde voor de ander kwijtraak.

Beste Wilders, moeten we politieke crises en interne spanningen nog verder opzwepen ter wille van jouw gelijk? Ik hoop toch echt dat de moslims in ons land zich niet laten opjutten door jouw stickeraktie. Ach, als dit iets zou kunnen bijdragen aan een goed gesprek, des te beter. Maar dat effect verwacht ik niet. Sommige moslims zijn al zo licht ontvlambaar. Jij en ik weten hoe dat zit met de religieuze factor, die daarin het meest bepalend is. Maar wat hebben we aan ellende? Maak vrienden, geen vijanden! Vriend Wilders, laten we geen ruzie krijgen.

Bram Krol

20/12/2013