Weblog.aantekeningen halfaug16

Is het jihadisme een islamitisch randverschijnsel?

de moordmachine

45000 ISIS-strijders gedood in 2 jaar, volgens Amerikaanse militaire bronnen. 45000 in 2 jaar betekent 61 á 62 doden per dag. Daarnaast komen ook mensen om door ziekten en ongelukken en er zijn deserties, dus het totale aantal verloren aanhangers ligt nog hoger. Lange tijd wist ISIS haar aanhang te vergroten, hoewel daar nu een kentering in lijkt te komen. Maar al die tijd was ze in staat de lege plaatsen aan te vullen en zelfs haar aanhang op te voeren. Verder moeten we ook bedenken dat niet alle ISIS volgelingen strijders zijn; bijvoorbeeld de vrouwen, IT-ers, vrachtwagenchauffeurs en werkers in de olie-industrie. Bij gelijkblijvende grootte van ISIS betekent dat, dat 65 á 75 mensen per dag zich bij deze groepering aansluiten, ongeveer 500 per week.

ISIS staat lang niet alleen. Boko Haram, Al Shabaab, de Taliban, Al Qaida, Al Nusra (nu Al-Sham geheten), Hezbollah, tientallen islamitische strijdgroepen in Syrië, de (vaak nauwelijks georganiseerde) jihadisten van Hamas, de Morobeweging in de Filippijnen, de islamitische strijders in Kashmir, Oeganda en het zuiden van Thailand, de Tsjetsjeense moordmachine, Uzbeekse strijders in Oost-China, in de Centraal Afrikaanse Republiek de Seleka (met wie de onlusten daar begonnen), het leger van Soedan en zo nog het een en ander, trekken samen ook tienduizenden strijders aan. Laten we eens stellen dat ISIS een derde van deze fanatici vertegenwoordigt (waarschijnlijk ligt dat percentage lager), dan sluiten zich mogelijk per dag driemaal zoveel mensen bij dit soort groeperingen aan. Dat zijn er 200 per dag, 1400 per week of te wel 75000 per jaar.

een veel grotere achterban

Deze strijders konden alleen maar radicaliseren omdat hun daarvoor een mogelijkheid werd geboden door moskee en koranonderricht als eerste trede, fanatieke predikers en hun lectuur en internetsites als tweede opstap, gepaard aan de financiering van ISIS et cetera. Sommigen worden ondersteund door een netwerk om hen heen. Ze worden gepusht en desnoods verborgen gehouden voor de politie door vrienden en landgenoten, illegaal vervoerd en moreel gesteund. Het is niet erg gedurfd om achter één strijder minstens 20 medestanders te veronderstellen. Achter de 75000 mensen die zich jaarlijks daadwerkelijk bij islamitische moordenaarsbenden aansluiten, staan dan anderhalf miljoen anderen, die zich met hen verbonden weten en hen daadwerkelijk ondersteunen. Dat is dan wel heel erg laag ingeschat. In landen als Pakistan en Afghanistan schaart in veel gevallen de meerderheid van hele regio’s zich achter de idealen van de radicalen, samen vele miljoenen. Al die mensen zijn moslims, gedreven door religieuze idealen waarvan machtswellust, dood en verderf het onlosmakelijke gevolg zijn. Ze voelen zich door hun geloof ertoe verplicht om te moorden en menen dat hun kwaad gedekt wordt door Koran en Hadith en dat ze ervoor worden beloond door Allah.

Vanwege de gezaghebbende religieuze component in de radicalisering kan in theorie elke moslim afglijden naar haat en moord. Het wordt toch in elke moskee geleerd dat Mohammed het goede voorbeeld heeftgegeven? Het moet te denken geven dat in cultureel en taalkundig totaal verschillende gebieden de interpretatie van de islamitische leer tot vergelijkbare gruweldaden leidt. Dat komt voort uit een gemeenschappelijke kennisbron. En die bron kennen we: de leer van de islamitische orthodoxie, aangevuld met het na te volgen voorbeeld van Mohammed en de islamitische geschiedenis.

Wat dit betekent? De islamitische wereld produceert non-stop duizenden en duizenden aanhangers die het vermoorden van anderen toejuichen. Ze kan nauwelijks anders. Het verplichtende antwoord van de Koran en Hadith op vermeend onrecht en op de verkondiging van andere meningen is: geweld. Niemand kan oprecht beweren dat de nieuwe aanwas van radicale bewegingen misleid wordt door infantiliteit en onwetendheid, zoals sommigen de overstap van allerlei jongeren vergoelijken. Deze bewegingen pronken met video’s van moordpartijen en onthoofdingen. Desondanks zijn er miljoenen die dit toejuichen, allen moslim. Ze kennen weinig menselijkheid. Waarom? Omdat ze gehersenspoeld en misleid zijn door hun eigen religie. Een andere verklaring kan ik daar niet voor vinden.

Daarnaast tellen we vele miljoenen die zich er niet of nauwelijks van bewust zijn de islamitische terroristen te steunen (bijvoorbeeld door één van de honderden louche ‘weldadigheidsinstellingen’ die de islam kent). Maar ook zij hebben een zekere sympathie voor de geweldenaars in naam van hun geloof. Deze groep is niet bereid om de rechten van anderen te beschermen, ze onderneemt geen actie om te voorkomen dat hun geld bij de fanatici terechtkomt en ze zullen niets ondernemen om hun moskee te vrijwaren van verderfelijke leringen. Alleen al Afghanistan, Bangla Desh, Pakistan, Iran, Irak, Azerbaidjan, het Arabische schiereiland, Noord-Nigeria, Niger, Mali, Tunesië, Libië, Egypte, Somalië, Zanzibar, Soedan, Turkmenistan, de Palestijnse gebieden en Indonesië (Atjeh!) tellen elk miljoenen van zulke moslims. En wat dacht je van kleinere landen als Mauritanië, Gambia en Brunei? En Turkije, dat steeds verder afglijdt? Ik schat hun aantal op 275 á 300 miljoen radicalen, dat is ruim meer dan één op de vier moslims op aarde. Dat zijn mensen die de Sharia willen invoeren, samen met alle verderfelijke straffen die deze herbergt. Kortom: de hele islamitische orthodoxie.

Zonder de islamitische orthodoxie kunnen de daadwerkelijke uitwassen van het islamitische radicalisme niet bestaan. Hoeveel jihadisten zijn niet tot hun daden gekomen door wat ze in door Saoedië ondersteunde moskeeën hebben geleerd? Al die radicale bewegingen zijn gefinancierd door mensen die meenden dat de dienst aan Allah wat meer vuurwerk nodig had dan hun eigen regering hen bood. ISIS etc. is de vrucht van de islamitische orthodoxie, niet van andere factoren zoals armoede.

reacties van westerse moslims

Die op zich al kolossale aantallen kun je nog verhogen, wanneer je ieder meetelt die – hoewel niet al te consequent – sympathie koestert voor de invoering van de Sharia (die het afhakken van handen en zelfs voeten eist van zelfs kleine criminelen, of de dood van andersdenkenden, afvalligen en homo’s). In Nederland gaf/geeft het massale islamitische begrip voor de moord op Van Gogh (‘eigen schuld’), het massieve islamitische anti-semitisme en de massale steun van Turken voor de Turkse dictator en religieuze fanaat Erdogan te denken. In Frankrijk vonden veel moslims dat de moord op de redactie van Charlie Hebdo te billijken viel. En dat zijn dan de westerse moslims, die gerekend mogen worden tot de meest ‘verlichten’ onder de islamitische wereldbevolking (afgezien van de aanhangers van de mystieke islam, de Alevieten, Ibadieten en Ahmedi’s en enkele andere minderheidsgroepen). Met de toenemende invloed van de Soennitische en de Sjiïtische orthodoxie verandert de situatie nog meer ten nadele.

Tekenend waren de Olympische Spelen van 2016, die bol stonden van het anti-semitisme, vaak door pressie vanuit islamitische landen op hun atleten. De wereld laat erg veel toe van de islam, alsof ze er bang voor is – en daar is ook alle reden toe. Een ander land of een andere religie zou niet durven uithalen wat de moslimwereld doet. Hier blijkt ook de zwakte van de huidige westerse wereld. Ze laat over zich heenlopen en is bereid haar principes opzij te zetten om een tijdelijke schijnvrede te waarborgen. Daarmee maakt ook zij zich schuldig aan de verdere doorwerking van islamitisch fanatisme in de wereld.

Nog een recent tekenend voorbeeld. De coördinator van het grootste Turkse moskeeverband (Ditib) in Duitsland, de jurist Murat Kayman, ziet in elke criticus van de soennitische orthodoxie een afvallige, die daarom ook des doods schuldig is (concludeert journalist Thomas Thiel). Aldus een artikel in de Frankfurter Allgemeine van 16 augustus 2016. Na jaren contact met de Duitse overheid en na een juridische studie, is dit het intellectuele resultaat. Kayman is een graag geziene gast op de Duitse tv, waar hij zich wonderwel weet te presenteren als een democratisch gezind en weldenkend mens. Maar op zijn blog slaat hij andere taal uit. Dood aan ieder die het niet met Kayman en de orthodoxie eens is! (Dat is zo ongeveer iedere niet-moslim, en de helft van de rest). Dit mag allemaal gezegd worden in Europa… En daarin zie je hoe sterk de pressie van de islamitische orthodoxie is, die alle redelijkheid opzij weet te schuiven, ook voor menen die gepokt en gemazeld zijn in Europa.

islam betent niet: vrede

Is Islam = vrede? Is de islam in wezen niet gewelddadig? Dat is ongeveer hetzelfde zeggen als dat de Maffia in wezen niet crimineel is. Welke andere religie of leer brengt zoveel kwaadwilligen voort vanwege haar leer? Geen enkele religie of – isme komt zelfs maar in de buurt van een fractie van het doelbewuste en moreel/theologisch vastgelegde en op ruime schaal gepraktiseerde kwaad van de islam. Het is hier op zijn plaats uit te leggen dat zelfs etymologisch islam geen ‘vrede’ betekent. Dat is een veel voorkomende fout van mensen die het woord ‘salaam’ erin menen te herkennen. Op heel oppervlakkige wijze redeneren ze dan: islam betekent ‘vrede’ dus zoekt ze die ook. Maar: Islam is de rust die volgt op het afdwingen van haar wil aan andersdenkenden. Na een periode van moord en doodslag volgt dan een zekere stabiliteit, die ‘vrede’ wordt genoemd maar het niet is. Het is de vrede die dwangarbeiders ervaren in hun strafkampen, anders niet.

taak van staat en kerk

Alle cijfers die ik in dit stuk noem zijn benaderingen. Al naar gelang de definitie die je hanteert kunnen de aantallen verdubbelen of halveren. Maar ook dan blijven de cijfers ijzingwekkend. Er is reden te over om de islam aan strenge eisen te binden en zelfs haar rechten in te perken in zoverre ze gevaar voor anderen oplevert. Het gaat om ieders veiligheid ten slotte. De overheid dient die te waarborgen voor haar onderdanen. Maar juist de westerse overheden hebben tot op heden vooral een kinderlijk vertrouwen aan de dag gelegd t.a.v. de islam en zijn daardoor medeschuldig is aan het dood en verderf zaaiende islamitische radicalisme. Dit had vroegtijdig ingeperkt kunnen worden, althans in het Westen.

Ook ligt er een schuld bij de kerken. In plaats van zich te werpen op evangelisatie onder moslims, hebben ze voornamelijk gezwegen en gedaan alsof het niet uitmaakt of je Jezus volgt of Mohammed. Toch is het niet zo moeilijk om een stap naar de moslim te zetten. Positief gesproken: de Christen kent de verlossing, waar een moslim weliswaar naar zoekt, maar die hij in zijn religie niet kan vinden. Ten negatieve: Het is een fluitje van een cent om tientallen en misschien zelfs honderden fouten en zelfs stommiteiten in de Koran aan te wijzen. Zouden die alle op naam van Allah komen, die dat boek naar zeggen geschonken heeft? Maar dan is Allah dom en dus niet dezelfde als God. Dan is het helemaal zaak om deze religie snel de rug toe te keren. Alleen, wie helpt de moslim om die stap te nemen, vastgeketend als hij zit… De moslim kan ik zijn blindheid niet kwalijk nemen. Maar een christen?

randverschijnsel?

Is het jihadisme een randverschijnsel? Velen willen ons dat doen geloven. Eigenlijk hoort het niet bij de islam, zeggen ze. Onder niet-moslims wordt de reden van het jihadisme gezocht in economische factoren. We hoeven slechts de welvaart te verhogen, zeggen sommige onnozelen onder de intellectuelen, en het probleem is opgelost. Zou het echt? Veel westerse jihadisten hadden een goed inkomen of volgden een hogere opleiding. Dat alleen al laat zien dat economische factoren niet doorslaggevend zijn. De jihadisten noemen dat zelf nooit als argument. Zij zeggen: Zo schrijven Koran en Hadith het voor. Wie kent hun motieven beter? De Nederlandse bureau-socioloog of zij zelf?

De Nederlandse moslims, die zich dood schament voor wat er in de naam van hun religie gebeurt, zoeken ook naar een verlegenheidsargument. “Dat is niet ‘onze’ islam.” O nee? Zij kennen hun eigen religie niet. Dat is inderdaad hun islam. Dat is krek het voorbeeld van Mohammed. Alle vier de erkende ‘wetsscholen’ van de islam leggen de Koran en Hadith zo uit, dat geweld tegen andersdenkenden juist en zelfs verplicht is. Precies zo spreekt de jihadi in zijn absolutistische bruutheid, zonder enig gevoel voor nuance en tact. Ik meen dat hij inderdaad de leer en de praktijk van de islam (en zeker van Mohammed) aan zijn kant heeft. Jihadisme is geen randverschijnsel, maar het is het eigenlijke wezen van de islam.

de ‘goede’ moslim

Maar wat dan te denken van de miljoenen vredelievende moslims? Die zijn er. Gelukkig wel. Kunnen die de zaak dan niet beïnvloeden? Nee, tot hiertoe niet. En later? Ik hoor niet tot de optimisten die menen dat ze dat in de toekomst wel zouden kunnen. De leer van de islam ligt namelijk vast. Daar mag niet aan getornd worden. Wie dat probeert kan in veel islamitische landen zelfs lange gevangenisstraf (gepaard aan lijfelijke straffen) tegemoet zien of de doodstraf. Bovendien zou je dan een deel van het voorbeeld van Mohammed moeten verwerpen, wat vanwege de absolute dualiteit Allah – Mohammed in de islam geheel ondenkbaar is. Wat de moderne moslim denkt, verandert zijn leer niet. De leer wordt niet bepaald bij meerderheid van stemmen. De vredelievenden, die ik natuurlijk erg waardeer, hangen nog steeds dezelfde verderfelijke leer aan. Zij hebben niet het minste gezag aan hun visie enige status toe te kennen. Ze zitten in het spinnenweb, en komen er niet uit. Zo zijn zelfs de vredelievenden onder de moslims medeschuldig aan de moord en ellende die door de terroristen wordt gezaaid, eenvoudig door hun lidmaatschap van een mensonterende organisatie. Dat is net als met een criminele bende. Ook de kok en de schoonmaker daarvan zijn mede schuldig aan de misdaden die worden gepleegd. Ze houden namelijk een verderfelijk systeem in stand.

De vreedzame moslim handelt juist – maar uit onwetendheid. Hij beseft dat God en onrecht niet samengaan. Hij zoekt vrede met zijn medemens. Hij probeert goed met ieder om te gaan, en gunt ieder zijn rechten. Dat is geheel tegen de leer van de islam in – die hij echter niet kent. De vreedzame moslim kun je het best zien als een crypto-jood of een crypto-christen. Hij handelt naar hun uitgangspunten en heeft een vergelijkbaar godsbeeld als zij – waarin de Allah van de Koran door een bijbelse bril wordt bezien en ontdaan wordt van zijn grimmigheid. Nu heeft de vreedzame moslim op dat punt, in zijn onwetendheid, gelijk. Maar zal hij ooit beseffen dat hij de verkeerde religie aanhangt – of te wel dat zijn vreedzame geloofsopvattingen niet thuishoren in de islam?

eindoordeel

Is dit niet wat al te hard? Inderdaad klinkt dit alles niet erg prettig. Helaas, ik moet zeggen dat ik niet anders kan, na uitgebreid de islam te hebben bestudeerd. Graag had ik anders gewenst. Het doet me pijn, zeker ook met het oog op de vele islamitische vrienden en kennissen die ik heb. Maar ik heb geen andere waarheid dan de ene die ik wens te volgen.

Dat wil overigens niet zeggen dat ik sympathie koester voor geweld en gescheld tegen medemensen. Niemand is verplicht het met mee eens te zijn. Liefde en respect beperken zich niet tot gelijkgezinden. En natuurlijk sta ik open voor elk goed geluid vanuit de islam. Ik zal geen mens kwaad doen, en vind dat ook de moslim die rechtens in ons land (of waar dan ook) verblijft, alle bescherming van overheid en bevolking verdient. Hij mag niet worden bedreigd of beledigd en moet in vrijheid zijn geloof kunnen uitoefenen. Dat geldt voor iedereen, onafhankelijk van het feit of ik/wij het met hem eens zijn. Maar de overheid moet in haar wetgeving en wetshandhaving aanzienlijk strengere eisen stellen aan de islam, in de wetenschap dat er een gruwelijk gevaar vanuit haar midden dreigt en blijft dreigen.

Kort samengevat verwerp ik de islam, omdat:

Ze voortdurend in grote aantallen jihadisten oplevert.
Ze overal op aarde slecht is voor andersdenkenden.
Ze antisemitisch en daarmee racistisch is.
Ze onverbeterlijk is.

Dat brengt me tot de conclusie dat het jihadisme niet slechts tot de islam behoort, maar er onlosmakelijk mee verbonden is en zelfs de islam in haar meest ware gedaante toont, en dit in de toekomst ook zal blijven doen.

Bram Krol

P.S.

Naast wat ik in dit artikel schreef, heb ik nog veel meer wezenlijke kritiek op de islam. In eerdere artikelen toonde ik al aan dat:

a. Haar heilige boeken onwaar en inhumaan zijn.

b. Haar profeet een misdadiger was, o.a. door zijn vele moorden op onschuldigen, en verder ook een rover, seksmaniak en pedofiel.

c. Haar leer geen nuancering toelaat, hoe redelijk de argumenten ook zijn.

d. De Sharia op veel punten onrechtvaardig is (het is de oude Arabische woestijnwet) en bruut geweld eist tegen de ‘anderen’.

Kan dit ooit veranderd worden? Dat is mijn hoop, die echter overstemd wordt door de vrees dat deze operatie niet zal lukken. Het lijkt me iets als het wegnemen van hart of hoofd, in de hoop dat de patiënt in leven blijft. Maar er bestaan wonderen. Wie doorgrondt de mens en kent de geheimen van de toekomst?