Hoe gaat het met de H.E.F.?
Bevindingen van mijn besprekingen met het bestuur van de HEF in Nepal en Mathias Subba, maart 2013
Door gesprekken met het Nepalese bestuur van de Himalayan Evangelical Fellowship en Mathias Subba, de internationale directeur van de HEF, is het beeld dat ik van hen had bijgesteld. Er gebeurt namelijk veel meer dan werd gerapporteerd. Dit komt voort uit de misvatting dat wij alleen geïnteresseerd zouden zijn in het werk dat geheel onder het toezicht van de HEF valt.
Mathias gaf toe dat de HEF vaak langzaam werkt. Een ander probleem, gebrek aan informatie, neemt hij meteen ter hand. (Dat loopt nu reeds een stuk beter). Ook hoopt hij meer te werken aan een betere begeleiding van evangelisten, en te voorkomen dat sommigen jarenlang blijven werken in plaatsten met weinig openheid voor het Evangelie.
De muziek- en dramagroep Hyssop uit Kalimpong werkte begin dit jaar mee aan enkele massabijeenkomsten in Bhadrapur, in het zuidoosten van Nepal, met 5000 bezoekers per keer en meer dan 500 bekeringen (althans indicaties daarvan; dit is extreem veel voor Nepal!). Deze bijeenkomsten waren georganiseerd door Nepalese Christenen uit Hong Kong. Ook was er een grote interkerkelijke evangelisatiebijeenkomst in Damak (waar zowel een gemeente als een fellowship van de vrije presbyterianen zijn; beide groeien snel), waar opnieuw velen (75 mensen) aangaven te willen geloven.
In het zuid-oosten van Nepal werkt Bhim Bahadur Tamang in het dorpje Chowfal (10 km. van Jandaul). In het begin van dit jaar zijn er 5 mensen tot geloof gekomen. Het aantal gelovigen groeit goed (nu meer dan 60). Over een jaar zal in zijn dorp de ‘fellowship’ een gemeente worden.
Evangelist Thomas Lepcha heeft jaren met weinig vrucht gewerkt op een theeplantage (met dorpen) in Sikkim. Tot slot werd hij verplaatst naar een dorpje in West-Bengalen, Toklang, dichtbij de grens met Nepal. Daar bloeit zijn werk op. In februari waren er 10 dopelingen en inmiddels bereidt hij weer 6 nieuwe gelovigen voor op de doop.
De werkers in Nepal nemen steeds meer initiatieven. Ds. Kuber Gurung (Dharan) heeft een wekelijks artikel in de nationale neutrale krant Aujar, vooral over ethische onderwerpen. Maar hij mag ook vrijuit over het geloof schrijven als dat zo uitkomt. En Kubers vrouw Meena heeft een wekelijks radioprogramma van een halfuur op een regionale zender, met dezelfde vrijheden.. In Kathmandu en in Birtamod zijn evangelisatie-muziekgroepen opgericht. De laatste valt geheel onder de HEF, die in KTM is interkerkelijk. Beide groepen zijn geschikt voor evangelisatiewerk,. De groep uit KTM zag vorig jaar 60 mensen tot geloof komen in het toeristische Lamjung-district.
In het dorp Saley (niet zo ver van onze grootste gemeente in Nepal, Murkuchi, met 275 gelovigen) heeft men bij 22 gezinnen een zeer grote belangstelling gevonden voor het
geloof. Het dorpje ligt nogal afgelegen, nl. 6 uur te voet, en wie wil daarheen? In diezelfde streek zijn nog 2 snel-groeiende fellowships.
De gemeente in Kathmandu, jarenlang nauwelijks groeiend, is de afgelopen anderhalf jaar in aantal verdubbeld, en telt nu 100 - 120 gelovigen. De gemeente Damak-oost werd geïnstitueerd eind februari j.l., en is het laatste jaar van 75 tot boven de 100 mensen gegroeid.
Anup Rai werkt (met vrucht) in een vluchtelingenkamp 20 km. ten westen van Damak, voor de opvang van uit Bhutan verdreven derde en vierde generatie Nepalezen. Hij zag 25 mensen tot geloof komen! Maar allen vertrekken binnen twee jaar naar allerlei westerse landen, vooral de USA, Nieuw-Zeeland, Canada en Denemarken. Je kunt er nooit een gemeente opbouwen. Ik stelde voor ander werk voor hem te zoeken, ook wat dichter bij zijn gezin in Goldhap bij Birtamod.
Twee werkers hebben de HEF verlaten. De eerste is evangelist K.B.Rai, de ex-leider van de HEF voor de regio Dooars/Bhutan. Hij is een vluchteling uit Bhutan, en heeft te horen gekregen dat hij en zijn kinderen altijd statenloos zullen blijven, wanneer hij niet vertrekt naar het Westen (voor hem: Nieuw-Zeeland). Ik heb hem in het kamp Pathari opgezocht. Hij heeft beloofd voorlopig samen te werken met de evangelisten Anup Rai en Santosh Nepali (Damak). Hij is een waardevolle kracht. Hij hoopt in Nieuw-Zeeland support voor de HEF te vinden.
In Bhutan heeft onze enige evangelist het werk verlaten. Hij wilde al jaren een gemeente dienen, maar de HEF heeft dat tegengehouden. Nu de situatie voor de Christenen in Bhutan eindel;ijk is verbeterd, is hij voorganger geworden van een baptistengemeente in zuid-west Bhutan. Nu willen de presbyterianen de fellowship, die herderloos achterbleef, versneld de status van ‘gemeente’ geven.
Bram Krol